Bursa’da yaşayan 41 yaşındaki görme engelli Yılmaz Kazdal, maharet ve ustalığıyla görenleri şaşırtıyor. Bebekken geçirdiği havale neticesinde gözlerini kaybeden Kazdal, azmiyle hayata küsmedi. Bir ustanın yanında çalışarak motosiklet tamirciliğini öğrenen Kazdal, kısa sürede adeta motor doktoru oldu. Kendisine dükkân açmak yerine evinin önünde bozuk motosikletleri tamir eden Yılmaz Kazdal, maharetli parmaklarını konuşturarak, arızalı motorları kısa sürede onarıyor. Motosikletleri görmeden tamir ederken kendisini her gören vatandaşın hayretler içinde kaldığını söyleyen Yılmaz Kazdal, müşterilerinin kendisine getirdiği motosikletleri tamir edip çalışır vaziyete getiriyor. İşini büyük bir aşkla yapan Kazdal, “Ben 41 yaşındayım. Bebekken geçirdiğim havale gözlerime vurdu ve 11 yaşımdayken gözlerimi tamamen kaybettim. İnsanlar beni görünce çok şaşırıyor. Kafayı yiyenler var. Çoğu insan motosikletini yaptırmaktan ziyade, benim motosikletleri nasıl tamir ettiğimi görüp öğrenmek için yanıma geliyor. Motosiklet üzerine Türkiye’de ya da Bursa’da benim gibi görme engelli bir tamircinin olduğunu hiç zannetmiyorum. Rakiplerimi de bekliyorum” dedi. Çocukken bisikletlere büyük ilgi duyduğunu anlatan Yılmaz Kazdal, “Bisiklet benim ilk hobimdi. Çocukken bir bisiklet aldım ve onu bozup topladım. Bisikletleri tamir etmek ve gezmek benim en büyük merakımdı. Bu merakım beni motosiklet tamirine yöneltti. Daha sonra kendime bir motosiklet aldım, onu da bozup topladım. Bir tane motosikletle başladım ve bugünlere kadar geldim. Ben bu işe 2010 yılında başladım. İşi Mustafa ustamdan öğrendim. Kendisi motosiklet tamircisiydi, altı yıl önce rahmetli oldu. Beni çekirdekten o yetiştirdi. Onun sayesinde buralara kadar geldim. Şimdi ise arızalı motosikletlerin her türlü arızasını gideriyorum. Tamir ve bakımını yapıyorum” diye konuştu. 
Başlıca müşterilerinin motosikletli kuryeler olduğunu kaydeden Yılmaz Kazdal, “Ben bu işi sürekli yapmıyorum. Benim yerim kısıtlı. Motosiklet tamirini evimin kapısının önünde yapıyorum. Çoğu müşterim paketçi. İşimi çok seviyorum. Kazanç olarak fazla bir şey beklemiyorum. Benim büyük bir paraya ihtiyacım yok. Yaptığım işin hakkını ve el emeğimi alayım, bu bana yeter” dedi. 
Engellilere rol model olmak istediğini ifade eden Yılmaz Kazdal, “Ben engellilerin hor görülmemesini, oturup bir şeylerle meşgul olmalarını istiyorum. Dilenmelerini istemiyorum. Onların yaptığı en ufak bir şey hepimize mal oluyor. Ben el sanatları kursuna da gittim, oradan belgemi de aldım. İnsan her şeyden önce sevdiği işi yapmalı. Ben isterim ki bütün engelli arkadaşlarım sevdiği işi yapsın. Kolay yolu seçmesinler. Çoğu kolay yolu seçerek toplumun gözünde bizi de rencide ediyor” diye dert yandı. Yeğeni Mümin Kazdal ise “Amcam bu işe küçüklüğünden beri çok meraklıydı. Motor tamir etmeyi çok seviyor. Onu gören herkes çok şaşırıyor. Biz de kendisine elimizden geldiğinde yardımcı oluyoruz” dedi. 
Başlıca müşterilerinin motosikletli kuryeler olduğunu kaydeden Yılmaz Kazdal, “Ben bu işi sürekli yapmıyorum. Benim yerim kısıtlı. Motosiklet tamirini evimin kapısının önünde yapıyorum. Çoğu müşterim paketçi. İşimi çok seviyorum. Kazanç olarak fazla bir şey beklemiyorum. Benim büyük bir paraya ihtiyacım yok. Yaptığım işin hakkını ve el emeğimi alayım, bu bana yeter” dedi. Engellilere rol model olmak istediğini ifade eden Yılmaz Kazdal, “Ben engellilerin hor görülmemesini, oturup bir şeylerle meşgul olmalarını istiyorum. Dilenmelerini istemiyorum. Onların yaptığı en ufak bir şey hepimize mal oluyor. Ben el sanatları kursuna da gittim, oradan belgemi de aldım. İnsan her şeyden önce sevdiği işi yapmalı. Ben isterim ki bütün engelli arkadaşlarım sevdiği işi yapsın. Kolay yolu seçmesinler. Çoğu kolay yolu seçerek toplumun gözünde bizi de rencide ediyor” diye dert yandı. Yeğeni Mümin Kazdal ise “Amcam bu işe küçüklüğünden beri çok meraklıydı. Motor tamir etmeyi çok seviyor. Onu gören herkes çok şaşırıyor. Biz de kendisine elimizden geldiğinde yardımcı oluyoruz” dedi.